درمان آلودگی مایکوپلاسمایی در کشت سلول با سیپرو فلوکساسین و انروفلوکساسین: گزارش کوتاه

زمینه و هدف: در این مطالعه رده های سلولی vero آلوده به مایکوپلاسما، با رقت های مختلف سیپروفلوکساسین و انروفلوکساسین که مانع همانندسازی dna و سنتز پروتیین می شوند، تحت درمان قرار گرفتند. روش بررسی: در این پژوهش اکتشافی که در آزمایشگاه پژوهش و ساخت واکسن هاری انسانی انستیتو پاستور از آبان 1392 تا خرداد 1393انجام گردید، رقت های مختلف آنتی بیوتیکی مورد استفاده و مقایسه قرار گرفت. عملکرد این روش درمانی با pcr ارزیابی شد. با استفاده از روش تاپسیس (technique for order of preference by similarity to ideal solution, topsis) که یک روش تصمیم گیری چند جانبه است بهترین اثر غلظت بر زمان به دست آمده در درمان مایکوپلاسما تعیین شد. یافته ها: بهترین غلظت به دست آمده جهت درمان مایکوپلاسمایی به ترتیب 20 و μg/ml 200 از سیپروفلوکساسین و برای درمان سلول های آلوده با انروفلوکساسین به ترتیب 3 و 30 و μg/ml 300 بود. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر درمان خط سلولی vero آلوده به مایکوپلاسما با آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین و انروفلوکساسین بدون نیاز به تغییر آنتی بیوتیک، که در سایر فرایندها معمول است، انجام شد.